donderdag 19 november 2015

B-Wave Festival 2015

Joost C. was terug zo goed om "cosmic driver" te zijn en na de "2 P's" te hebben opgepikt zetten we onze trip naar het jaarlijkse elektronisch muziekfestijn verder.
https://www.youtube.com/watch?v=jfqwDohM0Ks


De muziek van de tentoonstelling Fugazi waarvoor Cycles of Moebius (Jovica Storer & Lounasan) de muziek componeerden was onze muzikale begeleider en maakte van de reis een aangename trip.
http://www.kunstwerkt.be/agenda/punt/1955/FUGAZI#.Vkr_BVl0wac
https://www.facebook.com/pages/Opinions-of-Art/127657493950348
Om 13:45u aangekomen in CC De Muze en na een eerste blik te werpen in de foyer op de cd standjes, besloten we toch nog snel de dorstige keel te smeren met een Choufke in het gezellige jazz café van De Muze.
Een half uur later vleiden we ons neer in de rode pluche zetels, we waren er helemaal klaar voor!



Serge De Vadder voorzag Robert Rich van een Prophet 12 en als tegenprestatie werden er fragmenten gespeeld uit zijn Cambrian cd tijdens het binnenkomen van de zaal, net voor de concerten begonnen.
Enkele excerpts en een bespreking van Cambrian in Gonzo (circus):
https://www.youtube.com/watch?v=pdjckE_buPc 
http://www.gonzocircus.com/cambrian/
Na een minuut stilte ter ere van de slachtoffers van de Parijse aanslagen kon het festival echt van start gaan.


Het is een traditie geworden om te starten met een beloftevolle act van eigen bodem.                                                                                Dit jaar waren dat The Tower Tree, de samenwerking tussen Johan De Paepe aka Owann en Didier Dewachtere aka BySenses

The Tower Tree brachten onlangs Transposing uit:
Een teaser:
https://www.youtube.com/watch?v=sMIbPJUk28g
Voor wie die niet aanschafte op het festival, hier verkrijgbaar:
https://thetowertree.bandcamp.com/releases 
http://www.cue-records.com/product_info.php?info=p8160_the-tower-tree---transposing.html
http://www.groove.nl/cd/3/36168.html                     


Of bestellen bij bijvoorbeeld deze gekke vogel:
https://www.facebook.com/dunerecordsgent/  

De heren speelden een pittige ritmische set met hier en daar wat rustige ambientstukken.
Leuk dat er ook enkele vocale samples in waren verwerkt.

The Tower Tree
Halfweg het concert zat The Tower, één van de hoogtepunten van het concert.
Voor wie er niet bij was, koop de cd en je weet wat je gemist hebt, het concert was immers hoofdzakelijk een live uitvoering van de cd. 
De heren kennen elkaar door en door en dat hoor je.
Het ritmische werk van BySenses en de filmische soundscapes van Owann hielden de set spannend.
Het concert werd begeleid door indrukwekkende foto's van het Himalaya gebergte, De Paepe is tevens fotograaf, de beelden gemaakt in Nepal werden door Alain Kinet (die ook instond voor de lay-out van de cd en de video's) vanuit de p.a. gestuurd.

The Tower Tree
Destination Unknown liet de sequencers stevig rollen en was de afsluiter van een prima openingsconcert.
Destination Unknown? Wij wisten anders wel waar naartoe → Café De Muze voor een stevige Rochefort 10.tongue-out
Na het nuttigen van die godendrank kochten we in de foyer enkele van die ronde schijfjes met een gaatje in aan de vertrouwde cd standjes.
Er was o.a. een unieke festival cd verkrijgbaar met meestal onuitgegeven materiaal op, een hebbeding voor de liefhebber.

Voor het tweede concert was Space Megalithe overgekomen uit Frankrijk, dat ze er gezien de omstandigheden in hun land toch waren verdient op zich al een pluim.
Het was voor hen een lastige onderneming geweest om tot in Heusden-Zolder te raken, met een zo goed als slapeloze nacht erbovenop.
Space Megalithe bestaat uit Jean-Claude Gil en Christophe Barbier, twee vrienden die reeds meer dan 20 jaar live optreden, dit was echter hun eerste concert buiten Frankrijk.
In tegenstelling met het vorige concert waren er geen visuals, de synths waren hun enige wapen om sfeer te creëren.
En sfeer was er!
Het Franse duo deed ons heerlijk wegdromen bij hun atmosferische ambient.                       Heel vernuftig gemaakt, op geen enkel moment werd het melig.
Iemand in mijn omgeving zei dat het heel intelligent gestolen is van de gekende meesters maar dit mag zeker als een compliment worden aanzien.
De setlist en links om het concert te beluisteren:

1 - Impossible Dream part I (Rythmic Ambient, Special new song for B-Wave)
https://soundcloud.com/megalithe1/impossible-dream-souncloud
2 - Crystal Landscape part I (Ambient music)
3 - Crystal Landscape part II (sequence hold school)
4 - Impossible Dream part II (ambient special new song for B-Wave )
5 - Chromlech Triplanetary (Sequence Hold School)
6 - Temple of Andromeda (experimental ambient music)
7 - Final (With D-Beam expressive of the Gaia & SH201)
8 - Psych Energy (sequence)

https://spacemegalithe.bandcamp.com/track/b-wave-live 
9 - A megalith in Space (Improvisation, supplement)
https://spacemegalithe.bandcamp.com/track/a-megalith-in-space-rappel

Het klonk als een Timeless Trip:
https://spacemegalithe.bandcamp.com/track/timeless-trip

Space Megalithe
Na het concert spoedde ik me naar hun cd stand (Café De Muze kon even wachten!).

Jean-Claude Gil

De heren brachten twee cd's uit en na even te wachten tot ze de zaal uit kwamen kon ik me Abstract Dimension (2015) en Psyché Energy (2013) aanschaffen.
Ik was blijkbaar niet alleen die hun concert zo goed vond want achter mij ontstond een heuse wachtrij!
Geen exemplaar kunnen bemachtigen? 

Het festival was halfweg, tijd voor een langere pauze en de innerlijke mens te versterken.
Dat de lasagne lekker is in De Muze kan je lezen in mijn verslag van vorig jaar:
http://luisterpost.blogspot.be/2014/09/b-wave-festival-20-september-2014.html#.Vktw_1l0wac 
Maar de concerten zaten goed op tijdschema en ik wou het ook zo houden dus stapten we deze keer binnen bij de buren van de frituur.wink  

In de foyer waren er demonstraties van diverse (analoge) synthesizers en mini concertjes van o.a. Broekhuis-Keller-Schönwälder en Martin Aulkjær Ottesen aka Nomatisan maar tussen de concerten door verkoos ik toch wat de geest leeg te maken, het glas gevuld met pakweg een La Muze bier en wat na praten met de maten over het vorig concert, dus de foyer concerten heb ik aan mij laten voorbij gaan.
De mannen met de camera waren wel op post:

           Broekhuis-Keller-Schönwälder                                  Nomatisan
 
Radio Massacre International is een heel grote naam in dit wereldje.
Toen de organisatie van B-Wave enkele jaren geleden een verlanglijstje opstelden van artiesten die ze wilden strikken voor hun festival stond deze Britse band heel hoog op de lijst.
RMI stond in een gewijzigde bezetting op het podium, gitarist Gary Houghton had ziek afgemeld.
Vaste leden Steve Dinsdale en Duncan Goddard werden versterkt door John Christian (Air Sculpture) synths en dwarsfluit en Jez Creek op synths en bolhoed. 
Creek ken je misschien ook als Modulator ESP.
Hun concert was een absoluut hoogtepunt van het festival, er was zoals verwacht heel wat ruimte voor improvisatie, er liep wel eens iets mis, de dwarsfluit kwam niet door, maar dat kon de pret niet drukken, dit was een magistrale elektronische muziektrip!
Dit was het moment voor de avontuurlijke liefhebber van experimentele elektronische muziek, hiervoor rijdt een mens met plezier een paar uur naar een festival.
Een fragment:
https://www.youtube.com/watch?v=YjAXwrSDKqs&feature=youtu.be

Radio Massacre International

De set stond bol van de kippenvel momenten, na dit zou het festival eigenlijk mogen eindigen, ongelooflijk dat de fantastische Robert Rich er ook nog aan kwam.

In alle euforie toch één minpuntje, het concert onderging je bij voorkeur met de ogen dicht, de visuals bleken niet meer te zijn dan wat concert- en tourfoto's en een tip voor John Christian, als je een podium bestijgt zorg er dan tenminste voor dat ofwel je shirt lang genoeg is of de broek hoog genoeg, tenzij je een sexy buikdanseres bent is dat niet appetijtelijk.grin

Gin Devo
Na het geweldige concert van RMI trokken we ons terug in het cafetaria om wat te bekomen met een Bolderbergse tripel.
We waren danig onder de indruk van het vorige concert, hadden heel wat te vertellen en misten dus de demonstratie op analoge synths door Gin Devo (Vomito Negro) in de foyer, het festival magazine met het programma had ik nochtans op zak.
De demonstratie bleek, zo ik later opving wel de moeite!
The Wire van Gin Devo is een schitterende en dreigende ingetogen industrial track en staat op de B-Wave Festival 2015 cd die ter plaatse verkrijgbaar was.


Hier zie je Gin Devo aan het werk in zijn studio:
https://www.youtube.com/watch?v=hDjY3Jy5eQo 
https://www.youtube.com/watch?v=wgf2x_NKy7I 

En dan was het tijd voor de absolute headliner van het festival.
De Amerikaan Robert Rich hoeft geen introductie, hij bracht reeds meer dan 50 albums uit, solo of samen met andere kleppers zoals Steve Roach, Brian Lustmord, Alio Die en Ian Boddy. 
http://robertrich.com/ 
Robert Rich had twee dagen gereisd voor dit enige concert in Europa.
Zonder de steun van de Provincie Limburg zou het niet mogelijk zijn zo een grote naam te strikken. 
Organisator Johan Geens kondigde het concert aan als een afsluiter in "tranquility and beauty" en dat was geen woord overdreven.
Het werd anderhalf uur muzikaal genieten met de grote G.
Bij dit concert waren de visuals wel een meerwaarde, de traag opstijgende verticale beelden van boomsculpturen creëerden de illusie dat Rich letterlijk opsteeg van het podium.
https://www.youtube.com/watch?v=60lgga6F3UU 
https://www.youtube.com/watch?v=q_ppH3UaKmE 
https://www.youtube.com/watch?v=c9Kl3jWtv9c&feature=youtu.be 

Robert Rich
De foutloos gespeelde stukken op fluit tilden het geheel nog naar een hoger stadium.
https://www.youtube.com/watch?v=q_ppH3UaKmE 

Robert Rich
                                                    
Gedurende anderhalf uur nam deze sympathieke geluidskunstenaar ons mee in zijn universum waar het amalgama van ambient, tribal en sequencers zo heerlijk gedijen.
Een bijzonder mooie afsluiter van een zeer geslaagd festival.
Het zal een uitdaging zijn voor de organisatie om de volgende editie van 12 november 2016 even hoogstaand te maken.



We trokken nog even het cafetaria in voor een laatste drankje en praatje, waar het een aangename kennismaking was met het Wijersbiertje.wink
De conclusie werd getrokken dat het festival groeit, het publiek was diverser, er waren enkele jongeren aanwezig, naast de voor de hand liggende Berliner Schule fans hadden ook liefhebbers van andere elektronische genres de weg naar het festival gevonden, er liepen blijkbaar zelfs 2 leden van Front 242 rond.

Er werd ons nog een flyer toegestopt van het zusterfestival Cosmic Nights. 
Dit is op 19 maart 2016 aan zijn 4de editie toe en zou deze keer plaats hebben in een Gentse kerk.
Meer wou de organisator voorlopig niet prijs geven.

Wij verlieten Limburg met een onvergetelijke festivalervaring op zak, met het vervolg van Fugazi reden we zachtjes de regenachtige nacht in voor een lange rit huiswaarts.

De concertfoto's gebruikt in dit verslag zijn van Joost Egelie, Johan De Paepe en Andre Stooker, bedankt! 

Antelias Musical Terveisiä

Bakerman 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten