dinsdag 16 augustus 2016

Luisteravond 83 ~ Augustus 2016

Acht augustus 2016, drie weken later dan gewoonlijk, trok ik me met vier kompanen terug in mijn blauw luisterhok voor een lange zomerse luisteravond.
19:40u werd er opgestegen om omstreeks 1:20u te landen, een lange luistertrip dus...
Een zomeravond heel geschikt voor zwoele muziekjes maar daar trok ik me geen bal van aan want ik begon met Tri Muerti, de in 2015 op het Gentse Consouling Sounds verschenen samenwerking van  het Belgische BARST (Bart Desmet), het Zwitserse RM74 (Reto Mäder) en de Fransman Treha Sektori.
Een meesterlijk gemaakt dark ambient album, voor wie houdt van donkere ietwat stevige maar toch sfeervolle gitaarambient.

 
Demofarm omschrijft de release als volgt:
http://www.demofarm.be/treha-sektori-barst-rm74-tri-muerti
De samenwerking tussen Treha Sektori uit Frankrijk, Barst uit België en RM74 uit Zwitserland begon eigenlijk tijdens hun deelname aan het Garden of Drones festival in Halle. De muzikanten vonden zich in elkaars muziek en een samenwerking kon dan ook niet wegblijven tussen deze artiesten die zich onderdompelen in vaten vol drones. Treha Sektori is dus een Franse artiest die ondertussen al tien jaar bezig is met zijn donkere ambient muziek en ondertussen heeft hij al drie soloalbums uitgebracht waaronder Sorieh uit 2009, Endessiah uit 2012 en Severh Sehenh uit 2014. Maar in de tussentijd bracht hij ook het album Kaessaeriah: Hell een leven lang uit in samenwerking met de Belgen van Sembler Deah. Barst is dan weer het alter-ego van de Belgische Bart Desmet die zijn stem heeft gevonden door solo te spelen in plaats van de met de verschillende groepen zoals hij voordien deed.
Zijn concept is vooral om met een gitaar op te treden en daarbij gebruik te maken van allerlei andere instrumenten om zijn muziek vorm te geven. Bart Desmet bracht eerder al zijn eerste solo-cassette uit bij Consouling Sounds met daarop zijn eerste werk. Met zijn eenmanstechniek weet hij sludge en ambient van de bovenste plank te creëren. RM74 is dan weer de naam van Reto Mäder die in 1974 in Bern werd geboren en die ondertussen de drone en het elektro-akoestische al uitgebreid verkend heeft. Ondertussen heeft hij in vijftien jaar al tien albums op zijn naam staan.
Treha Sektori neemt het eerste deel voor zijn rekening. Hij laat een intens en meeslepend nummer op ons los dat maar liefst 24 minuten duurt en dat alle aspecten in zich heeft van uitstekende drone-muziek en stevige sludge. Het lijkt wel een verre trip naar andere oorden tot als we aangekomen zijn. Verder weet ook nog RM 74 ons danig te overtuigen. Maar het is vooral die geweldige atmosfeer dankzij het uitgebreide geëxperimenteer. Ook de subtiele toetsen van de verschillende artiesten en de verschillende klankkleuren maken van deze plaat een originele plaat die het beluisteren meer dan waard is.

Ik kan hier nog aan toevoegen dat de spoken-word op openingstrack Tu Nel afkomstig zijn van Fabienne Dragonetti, heel mooi!
Luister zelf maar:
https://www.youtube.com/watch?v=45iT5kCg10c 
https://www.youtube.com/watch?v=qywt4bheUjI 

Beter nog is om dit pareltje gewoon aan te schaffen:
http://consouling.be/album/treha-sektori-rm74-barst-tri-muerti/ 
Ik kocht mijn exemplaar na het concert van BARST & Karen Willems vorige week op de tweede Klankschap avond.
http://villabota.be/event/klankschap-live-au-botanique 
https://www.facebook.com/events/271931756509374/ 
In de feeërieke kiosk van het Brugse Koningin Astridpark was ik getuige van twee prachtige concerten.
Het is een genoegen om twee zo passionele muzikanten aan het werk te zien.
Bart Desmet, zich subtiel uitlevend op zijn gitaar gekoppeld aan een reeks effectpedalen, en naar multi drumster Karen Willems, die zowat alle drumstijlen beheerst, kan je blijven kijken.

Dit tweetal bracht eveneens bij Consouling Sounds, de cassette Innerwoud uit:
https://www.discogs.com/BARST-2-Karen-Willems-Innerwoud-BARST-Karen-Willems-Innerwoud/release/7407532
Ook digitaal verkrijgbaar:
https://barst1.bandcamp.com/album/barst-karen-willems-innerwoud 


In diezelfde kiosk sloot Christina Vantzou de avond af met een avontuurlijke ambientset.
Bij een ondergaande zon bracht de uit Kansas afkomstige maar tegenwoordig in Brussel wonende Vantzou een intrigerende soundscape.
Enige tijd geleden bracht ze haar muziek ook live met strijkers maar deze avond ging ze solo.
Tot nu toe bracht Christina Vantzou drie albums uit.
Ik schafte me na het concert het op Kranky uitgebrachte debuut N°1 aan.
We luisterden naar de helft van de hemelse plaat, een bespreking kan je hier lezen:
http://drownedinsound.com/releases/16594/reviews/4143827 

Enkele fragmenten:
Homemade Mountains:
https://www.youtube.com/watch?v=-3KhzQ24Yik 
Prelude For Juan:
https://www.youtube.com/watch?v=1kWPM5D5MrA 
Your Changes have Been Submitted:
https://www.youtube.com/watch?v=pprxBRKyVr4 
Joggers:
https://www.youtube.com/watch?v=pprxBRKyVr

De productie van N°1 was in handen van Adam Wiltzie (A Winged Victory For The Sullen, Stars Of The Lid) met wie ze het duo The Dead Texan vormde.
Die kwamen hier drie jaar geleden al aan bod.
http://luisterpost.blogspot.be/2013/11/luisteravond-67-november-2013.html#.V7FPgo4XCl9 
Meer muziek op Soundcloud:
https://soundcloud.com/christinavantzou
De remixes van haar drie albums zijn op Bandcamp te beluisteren:
http://christinavantzou.bandcamp.com/
N°2 en N°3 staan op YouTube: 
https://www.youtube.com/watch?v=7jS4AVjGbD0&list=PLzNe6jU4Z4hgcm22dTudWRRsKg5FJLLTr
https://www.youtube.com/watch?v=H-NlEJa2V0M
In 2012 was ze de centrale gast in de Canvasconnectie:
https://www.youtube.com/watch?v=s2ZKaepLd5M 

We bleven nog even in ambiente sferen vertoeven met de split-cd van Empusae en Klankdal.
Ook uitgebracht op Consouling Sounds.
http://consouling.be/album/empusae-klankdal-split-cd/ 
Achter Empusea gaat Nicolas Van Meirhaeghe schuil die eerder al samenwerkte met duistere geestesgenoten als Ah Cama-Sotz en In Slaughter Natives.
http://empusae.com/

Er lag nog veel muziek klaar dus beperkte ik me tot het mysterieuze en voor Empusea atypische The Woods have Eyes:
https://empusae.bandcamp.com/track/the-woods-have-eyes 
Een interview met Van Meirhaeghe:
http://consouling.be/introducing-empusae/ 
De bijdrage van Klankdal (Glenn Dick: gitaarmanipulatie en Sebastien Crusener: drones, field recordings) bestaat uit een opname van hun concert in het Gentse Logos Tetraeder.
http://www.logosfoundation.org/ 
Op 3 mei jongstleden traden die er op in het kader van de Wool-E Tapes label night.
De bijna 30 minuten durende track is één lange duistere maar toch warme drone.
Een trip die zich het best laat beluisteren door middel van een koptelefoon,  zodat geen enkel detail aan de aandacht van de luisteraar ontsnapt.
Een uitgebreide bespreking van deze cd:
http://www.peek-a-boo-magazine.be/en/reviews/empusae-klankdal-split-album/  
Beter nog is om het hebbeding gewoon aan te schaffen, slechts 10€, bij dit schrijven nog 37 exemplaren verkrijgbaar...
https://wool-e-discs.bandcamp.com/album/split 

 
https://www.discogs.com/Empusae-Klankdal-Split/release/8739179  

The Roswell Incident (Koen & Jan Buytaert) zijn hier al regelmatig aan bod gekomen, ze brachten tot nu toe vier cd's uit.
Escape is hun derde en daaruit beluisterden we de tweede track.
Een track van 27 minuten die heel rustig opbouwt om na een tiental minuten toch te ontaarden in een orgie van rollende sequencers.
Een preview van de cd met visuals van Alain Kinet:
https://www.youtube.com/watch?v=vZjAhsfXi0Y 
Te beluisteren of aan te schaffen via Bandcamp:
https://theroswellincident.bandcamp.com/ 

 

De heren horen bij het beste wat de Berlijnse School te bieden heeft en dit werd onlangs nog eens duidelijk gemaakt op The Thursday Evening Warming Session, een gratis tryout concert dat door ging in PostX, Merelbeke.
TRI speelden nieuwe muziek voor hun komende vijfde cd.
Naast The Roswell Incident waren er ook concerten van Rhea en Alain Kinet.
Vooral die laatste heeft ons van de sokken geblazen.
Bij deze een oproep aan Alain Kinet, uitbrengen die handel!  

 
De rest van de avond liet ik over aan de maten.
Ik had nog een "koole" klassieker klaar staan, maar zover was het bijlange nog niet, er waren nog ruim 2.5u over voor de verrassende keuzes van de gasten, de koelkast was nog goed gevuld en de schaal versnaperingen vol.

Stefaan ging van start met de in Londen wonende Iraniër film- en muziekmaker Ashkan Kooshanejad die zich voor ons gemak Ash Koosha laat noemen.
Koosha vroeg asiel aan in Groot-Brittannië nadat zijn filmwerk in thuisland Iran niet "geapprecieerd" werd.
Ninja Tune nam de release van zijn tweede album I AKA I voor hun rekening.
Een merkwaardig album dat een waaier aan genres omvat, niet in een vakje te stoppen en zo hebben we het graag.
Isidore Genois liet The Avalanches vallen...
De speelse melodieën deden ook aan Amon Tobin denken.
Eludedhttps://www.youtube.com/watch?v=9ENzHGEZOgU
Biutifulhttps://www.youtube.com/watch?v=2gk7EkZcVoQ
Het oosterse Mudafossil riep echo's van Muslimgauze op.
https://www.youtube.com/watch?v=qIgpK1KQ7C0 
Het album is volledig te beluisteren op Bandcamp:
https://ashkoosha.bandcamp.com/album/i-aka-i 


Een verrassend schijfje, we verwachtten niet anders van Stefaan.

https://www.discogs.com/Ash-Koosha-I-AKA-I/master/986176

Isidore liet nog wat meer beats los met Phasewalk van ARtroniks:
https://www.discogs.com/Ash-Koosha-I-AKA-I/master/986176 

Bij het volgende ging het tempo danig omlaag, de sfeermeter ging echter door het dak.

Isidore had een zeldzame en verloren gewaande opname kunnen bemachtigen van het illustere Whispering Sounds of the Willow!
Hun Forest Path is een donkere sfeervolle soundscape die ons deed denken aan het werk van Walter Carlos en Purfoze.
Misschien werd dit ooit gespeeld in het legendarische BRT radioprogramma Muziek Uit De Kosmos...alle verdere info ontbreekt, het internet biedt ook geen raad, geen links, geen foto's... wat ik nog kan meegeven is dat de mysterieuze track 33 minuten en 33 seconden duurde, we lieten geen seconde onbeluisterd!
Hopelijk later hierover meer...

Het was al heel ernstig geweest deze avond, het Middagjournaal van Nico Dijkshoorn uit het Radio 1 programma Nieuwe Feiten bracht daar verandering in.
Dikke fun was het met de geestige colums van Dijkshoorn, Vandaag was ik trots op niks eigenlijk en Ik zou van Ricky weer een echte mooie kaketoe maken, nu reeds legendarische radio waar ik zelf al regelmatig strijk bij heb gelegen:
https://radio1.be/vandaag-was-ik-trots-op-niks-eigenlijk 
https://radio1.be/ik-zou-van-ricky-weer-een-echte-mooie-kaketoe-maken 


Isidore deed de gekte nog wat aanhouden met het antwoord op de Duitse schlagermuziek: Weltmeister en hun gelijknamige EP uit 2001.
https://www.discogs.com/Weltmeister-Weltmeister/release/906397 
Hun Einsam, Tweisam en vooral Blue Jeans en Schade Um Die Rosen werkte doeltreffend op de lachspieren:
https://www.youtube.com/watch?v=kraUK6GK_TU
https://www.youtube.com/watch?v=IS-j9Jjvx9Y 
https://www.youtube.com/watch?v=A-u6p4nhDAQ 

 
Weltmeister is 2/3 (Smoking Joe mocht blijkbaar niet mee doen) van de Duitse
surfband Los Bandidos.
Aanstekelijke popmuziek was er ook van het Franse Justice.
Safe And Sounds is de prima nieuwe single die hun derde cd vooraf gaat.
https://www.youtube.com/watch?v=uXj8FM7lTrw 


Uit Finland kwam Otto Yliperttula aanwaaien met zijn The Owls.
Yotto, zoals de man uit Helsinki zich ook wel laat noemen maakt prima muziek voor het menselijk onderstel, luister zelf maar:
https://www.youtube.com/watch?v=ilrnXG--lrM 
Meer dansvoer op zijn Soundcloud:
https://soundcloud.com/yotto 



I.Genois sloot zijn bijdrage aan deze avond af met een track uit DJ Shadow's The Mountain Will Fall.
http://pitchfork.com/reviews/albums/22019-the-mountain-will-fall/
Eén van de beste tracks op dit nieuwe album is de knetterende samenwerking met wonderkind Nils Frahm: Bergschrund.
https://www.youtube.com/watch?v=iolnm8m7Lto 
Full album: 
https://www.youtube.com/watch?v=7uJhTOPzF6A

Peter brengt steeds bijzonder vinyl mee en het was die avond niet anders.
Alice Dourlen is een Franse muzikante die naast haar werk in enkele bandjes in 2010 solo gaat als Chicaloyoh.
Na een reeks CDr's en cassettes bracht ze in 2013 haar eerste LP uit, Folie Sacrée.
Later dat jaar volgde de tweede op vinyl, Thébaïde De Pierres Bleues en daar ging de naald op.
Een psychedelische soundscape waarover Dourlen bezwerende teksten zingt.
Haar stem deed ons sterk aan Nico denken.
https://faunasabbatha.bandcamp.com/album/th-ba-de-de-pierres-bleues 
Gong en Cyrille Verdeaux werden terecht ook genamedropped.
Op het podium doet Alice Dourlen alles zelf, soundscapes, gitaar, keyboards en percussie.
Live schijnbaar de moeite, Peter was erbij in het voorjaar van 2014 in de Domzaal van Kunstencentrum Vooruit.
Een fantastisch concert dat helaas wegens een stroomdefect vroegtijdig werd stopgezet.
Die avond stond blijkbaar ook de Franse psychedelische artiest High Wolf op de affiche met wie Chicaloyoh de band Voodoo Mount Sister vormt.
We beluisterden de A kant van de LP die trouwens een mooie hoes heeft.
Alice Dourlen zit, zo blijkt uit onderstaande hoesfoto, nogal eens graag in haar blootje op een paard.


Joost had muziek mee voor zijn project dat gebaseerd is op de 5 ritmes van Gabrielle Roth.
De vijf ritmes zijn vloeiend, staccato, chaos, lyrisch en stilte. 


We luisterden naar het eerste ritme dat Joost omschreef als dansbare tribale folk, het had een bijzonder typisch Engels sfeertje dat ons bijzonder beviel.
Dit project zal, eenmaal gerealiseerd, hoogstwaarschijnlijk onder de naam Jovica Storer uitgebracht worden.  
De werktitel is momenteel Celebrate Life
Meer info over de 5 ritmes: 
http://www.5rhythms.com/ 
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gabrielle_Roth 

Joost zijn vader heeft een diareportage gemaakt over de abij van Fontenay-Marmagne in Frankrijk.
Die diashow zal in oktober te bekijken zijn in de diaclub van Ardooie.
De ingetogen begeleidende muziek werd door Joost gecomponeerd
Deze reportage hebben we bekeken, het werd heel stil in The Blue Room.
 

Peter had ook nog een met een rits gesloten jutezakje mee.
Geen knapzak voor de fietstocht huiswaarts, maar de hoes van een LP van het Duitse Sankt Otten (Stephan Otten & Oliver Klemm).
https://www.discogs.com/Sankt-Otten-Wunden-Gibt-Es-Immer-Wieder/release/1868711 
Wunden Gibt Es Immer Wieder uit 2007 is hun tweede LP bij Hidden Shoal Recordings, hun volgende releases zouden allen uitgebracht worden bij het Denovali label.
De plaat is een festijn voor de eclectische muziekliefhebber.
Een amalgaam van stijlen en invloeden, moeilijk in een paar zinnen te vatten.
Maar op Luna-Kafé is toch deze recensie te lezen:
http://www.lunakafe.com/moon139/de139.php 
De muziek situeert zich ergens tussen To Rococo Rot en Bohren und der Club of Gore.
https://sankt-otten.bandcamp.com/album/wunden-gibt-es-immer-wieder 

 
Morbus Gravis is een nieuwe platenzaak in Antwerpen die recentelijk de deuren opende.
Een kijkje op hun Facebookpagina maakt snel duidelijk dat dit voor ons zowat de spreekwoordelijke snoepwinkel moet zijn.
https://www.facebook.com/morbus.gravis.music.space/ 
Stefaan is er langs geweest en kon dit alleen maar bevestigen.
Hij kocht er No.II uitgebracht op Atom™'s label No Ware.
Een compilatie, uitgebracht naar aanleiding van de tweede verjaardag van het label.
Veel tijd was er niet om deze superbe ambienttrip te verkennen, de cd is een compilatie maar laat zich beluisteren als één track.
Zoals je hier zelf kan ervaren:
https://no-ware.bandcamp.com/album/no-ii 


En dan was het tijd voor de klassieker.
Deze zwoele zomeravond koos ik voor Kool Jazz van jawel... Kool and the Gang!
Deze jongens die we vooral kennen van populaire disco nummers brachten in hun beginjaren enkele coole jazz platen uit, genre Lonnie Liston Smith.
Kool Jazz is een verzamelaar met 9 tracks, oorspronkelijk uit 1973.
In 1997 kreeg die een re-release met 5 extra nummers.
Die uitgebreide versie werd zo goed als helemaal gespeeld, 75 minuten heerlijk zomerse jazzy tunes.
Het duurde minstens een half uur en enkele tips tot de naam Kool and the Gang viel...
Luister zelf maar, al dan niet met een cocktail in de hand:
Breeze & Soul (1969):
https://www.youtube.com/watch?v=uSEP_VbLyoo 
Sea Of Tranquility (1969):
https://www.youtube.com/watch?v=ZmC3VNfdZ1A 
Sombrero Man (1971):
https://www.youtube.com/watch?v=RoEfUDDlGeg 
Lucky For Me (1971):
https://www.youtube.com/watch?v=dMZvHsWKwzM
Dujii (1971):
https://www.youtube.com/watch?v=ZaLHQ6GtUbU
Stop, Look, Listen (To Your Heart) / Blowin' In The Wind, Pts. 1 & 2 (1972):
https://www.youtube.com/watch?v=Zk2PS1fGi6w
North, East, South, West (1972):
https://www.youtube.com/watch?v=tkK7-Pffaso 
I Remember John W. Coltrane (1972):
https://www.youtube.com/watch?v=BiNxBb5eWVU 
Wild and Peaceful (1973):
https://www.youtube.com/watch?v=PfvKOkYtjm4
Winter Sadness (1975):
https://www.youtube.com/watch?v=DcSNNO-O_uA
Summer Madness live (1976):
https://www.youtube.com/watch?v=IKRo6s_FqLE
Universal Sound (1976):
https://www.youtube.com/watch?v=g07Xgbjijp0 
Messenger of Wisdom (1974):
https://myspace.com/koolandthegang/music/song/messenger-of-wisdom-201482-211849 
Free (1977):
https://www.youtube.com/watch?v=I1MiDG1wHb0 


En dan zat de luisteravond erop, het was meer dan goed geweest.
Tussen die avond en dit schrijven hield Carl Deseyn en vrienden zijn jaarlijkse Music Under The Stars festival in de Kunstkerk van Bossuit, 4 avonden van prachtige muziek.
Waar elektronica en jazz en klassiek elkaar treffen, daar vielen de sterren in de open kerk.
  
Om af te sluiten vermeld ik dat op 10 september in Brugge September Jazz plaats heeft.
https://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/september-jazz-2016/911df288-a921-4072-b06f-996d37ce0458 
https://www.facebook.com/events/1755780261301093/ 

Een week later in Gent op 17 september, de vernissage van de "Bevlogen" tentoonstelling.
https://www.facebook.com/events/634880330026658/
En 18 september regeert de cello in Leuven, met o.a. Julia Kent!
https://www.facebook.com/events/289714301368018/

Drie aan te raden evenementen.
19 september en 21 november zijn de volgende luistersessies voorzien.

Antelias Musical Terveisiä

Bakerman