vrijdag 25 maart 2016

Luisteravond 81 ~ Maart 2016

Naar tweemaandelijkse gewoonte trok ik me die bewuste dinsdagavond samen met enkele kompanen terug in mijn "blue room" voor wat in de ogen en vooral oren van menig terrorist wellicht een avondje regelrechte ketterij was.
Ja, het was die dag dat enkele idioten meenden zichzelf en tientallen onschuldigen te moeten opblazen, dat we onze 81ste luisteravond hielden.
En ja, er lag een stapel ongetwijfeld goddeloze muziek klaar, flessen heerlijke wijn en bier, een volle koelkast...onze manier van verzet plegen!
Ik begon de avond met twee superieure Belgische ambient albums.

The Storm of Silence van Chihei Hatakeyama & Dirk Serries is een cd voor de lange winteravonden.
De muziek doet je haast vanzelf wegmijmeren naar winterse sneeuwlandschappen.
Dit gevoel had wellicht labelbaas Alessandro Tedeschi ook die dit ambientpareltje uitbracht op zijn Glacial Movements Records.
In het genre is dit een meesterwerk, de cd werd zo goed als helemaal gespeeld. 
Dergelijke muziek beluister je niet tussen de soep en de patatten, nee, hiervoor neem je de tijd en bij voorkeur met de hoofdtelefoon op.
https://glacialmovements.bandcamp.com/album/the-storm-of-silence
Gonzo circus beschrijft het als volgt:

 “Als vidnaObmana (gezichtsbedrog) heeft de Belgische gitarist Dirk Serries tot 2007 met talloze musici samengewerkt. Dat pseudoniem heeft hij achter zich gelaten, maar samenwerkingen gaat hij nog steeds graag aan.  Hij nam ‘The Storm Of Silence’ op met Japanse laptopmuzikant Chihei Hatakeyama.  Het album bestaat uit vier uitgestrekte klanklandschappen, geïnspireerd op de ijsvlakten in het uiterste noorden van onze planeet.  Het is een wereld waar nauwelijks iets beweegt, waar je ogen zich tranend verliezen in blauwige verten die vervagen aan de horizon.  Zo is ook de muziek van een kristallijnen koelte.  Als er al beweging is, is het met een kalmte van een ijsberg die nergens voor wijkt, zich langzaam op de stromingen van de zee laat meevoeren naar het zuiden.  Akkoorden wolken op in complexe, gestapelde lagen, waarin het zwaartepunt traag verglijdt – naar beneden, dan weer naar hogere, lichtere regionen.  Soms verdichten ze zich waardoor rillende samenklanken ontstaan.  In de diepte deint ongehaast de bodem waar op de twee hun fragiele bouwsels optrekken, die even zo gemakkelijk oplossen in het alomtegenwoordige stille blauw.  Een pure schoonheid, oorverwarmers aanbevolen” 

Dit bedoel ik dus met wegmijmeren naar winterse sneeuwlandschappen: de openingstrack Kulde:
https://www.youtube.com/watch?v=4OsB9fz-i7Y 
De afgelopen 30 jaar bracht Serries over verschillende genres heen, meer dan 100 albums uit, de man is meer dan ooit een keurmerk voor kwaliteit. 
https://www.discogs.com/artist/605817-Dirk-Serries

Een andere landgenoot die recent mijn aandacht trok is Christian Saint-Viteux.
Als Wolves And Horses brengt de man bijzonder sfeervolle ambient albums uit op het Noorse UAE Records.

De muziek is gecomponeerd voor denkbeeldige kortfilms, met die gedachte in het achterhoofd creëert Saint-Viteux een sfeerbepalend geluid waar telkens andere lagen worden aan toegevoegd.
Ik liet enkele tracks uit de Wolves And Horses EP horen, heel mooi en één van de ontdekkingen van 2015.
Hier te beluisteren of nog beter te koop voor zowaar 80 Noorse Kronen:
https://wolvesandhorsesmusic.bandcamp.com/album/wolves-and-horses-ep
UAE Records heeft wel meer aanraders onder hun hoede, het label komt hier zeker nog aan bod.
https://uaerecords.bandcamp.com/

Het in filmische dark ambient gespecialiseerde label Cryo Chamber bracht vorig jaar Earth Songs van Dronny Darko & protoU uit.
Achter dit illustere duo gaan de Oekraïners Oleg Puzan & Sasha Cats schuil.
Earth Songs is een conceptalbum dat o.a. het ontstaan van het universum beschrijft, allemaal goed en wel, maar de muziek is zo goed dat die gerust zonder concept ook overeind blijft.
Drone muziek heeft soms de neiging het saturatiepunt te overschrijden maar de heren weten het mooi in balans te houden en het geheel van een warme sound te voorzien.  


Net als het vorig gespeelde album één van de absolute toppers in het genre uit 2015.
Nu nog een betere artiestennaam zoeken en het is helemaal in orde.  
Het volledige album is hier te beluisteren:
https://cryochamber.bandcamp.com/album/earth-songs 
 
Johan van Den Elder had het sfeervolle instrumentale The Damage Suite van Höst meegebracht.
https://www.discogs.com/H%C3%B6st-The-Damage-Suite/release/73690 
Höst was een éénmalig project van Al DeLoner van Midnight Choir en Chris Eckman van de Walkabouts.
We genoten ten volle van sfeervolle instrumentale muziek.
Het nummer Washington Fall riep bij momenten het zelfde desolate woestijnsfeertje op zoals we het kennen van Ry Cooder's Paris Texas
Een voor mij heel mooie ontdekking.
Het album zit goed verborgen op het web.
Op Spotify is het toch te beluisteren:spotify:album:2iMP2GTGpihJNeGBh28yLo

Johan bracht ook Riceboy Sleeps van Jónsi & Alex nog eens onder de aandacht, blijft een mooie cd.
https://www.discogs.com/J%C3%B3nsi-Alex-Riceboy-Sleeps/release/5270851 
Deze samenwerking uit 2009 van Jón Þór Birgisson (Sigur Rós) en zijn vriend Alex Somers (Parachutes) is een wondermooi, warm, organisch ambient album, uitsluitend met akoestische instrumenten gemaakt.
Dit is tijdloze muziek, een mooie bespreking is hier te lezen:
http://www.kindamuzik.net/recensie/jonsi-alex/riceboy-sleeps/19415/ 


Twee tracks om zeker te joetoepen:
Indian Summer:
https://www.youtube.com/watch?v=Drlw0EURycQ  
Daníell In The Sea:  
https://www.youtube.com/watch?v=mXx2WwWncWo


Patsker liet zich een bijzonder obscuur album aansmeren door Marc van platenzaak Dune Records en dat vonden wij best ok.😊
http://muziekcentrum.be/organisation.php?ID=18530 
Zo konden wij ook kennis maken met dit bijzondere schijfje.
Toen we de Dark Contest Compilation beluisterden had ik de indruk dat er twee cd's tegelijkertijd werden gespeeld.
Alsof er ergens in de buurt een fuifje aan de hand was en de bassen onze luisteravond kwamen verstoren.
Inderdaad een obscuur schijfje...want meer dan een afbeelding heb ik niet gevonden...

Peter had muziek mee van zijn project Electric Loopstation.
Dishwasher werd grotendeels gemaakt met geluiden geproduceerd door zijn... vaatwasser, yihaa!
Voor dergelijke experimenten zijn we altijd wel te vinden.
De indruk zou kunnen gewekt worden dat we hier te maken hebben met onbeluisterbare experimentele muziek maar niets is minder waar.
Dishwasher is speels en duidelijk met veel goesting gemaakt.  Geschirrspülmaschine is zelfs een aangename ambient track, luister zelf maar:
https://archive.org/details/ElectricLoopstation-Dishwasher 


De EMS Synthi AKS is een legendarische synthesizer.
Begin de jaren '70 van de vorige eeuw gebruikt door onder andere The Radiophonic Workshop, Pink Floyd en Brian Eno.
https://en.wikipedia.org/wiki/EMS_Synthi_AKS
Ignition Of The Sun brengt met Synthi A een eerbetoon aan deze legendarische synthesizer.
https://www.discogs.com/Synthi-A-Ignition-Of-The-Sun/master/968916 
Insiders merken direct dat de hoes refereert naar de Klaus Schulze klassieker Timewind.

Gemaakt en gesequenced op de EMS Synthi AKS, multitracked en gemixt tot 15ips 1/4 Revox tape.
Ignition Of The Sun zijn niet de eerste de beste, achter deze alias gaan niemand minder dan The Future sound Of London schuil!
Ik bestelde dit hebbeding op hun fsoldigital.com, daar beschrijven ze hun jongste muzikale uitspatting zo:

Ignition of the sun is a deep and evolving journey through liquid spewing analogue sequences, warm saturated swampy sine waves. It calls back to a time from the early 70s with bands such as Tangerine Dream and Klaus Schulze.

Ik heb daar enkel aan toe te voegen dat dit schijfje kicken is voor de liefhebber van vintage elektro stuff, een fragmentje:
https://www.youtube.com/watch?v=JdDz2lcpPj0 
Meer info en geluidsfragmenten:
http://www.fsoldigital.com/product/synthi-a-ignition-of-the-sun/ 

Tijd om de platendraaier aan het werk te zetten.
ARtroniks is een regelmatige passant op de luisteravond.
De Gentse producer brengt op 6 juni a.s. een maxi uit op het Belgische Duploc label.
Het betreft hier twee tracks uit 2013 die nu voor het eerst een officiële release krijgen.
28 maart reeds wordt de vinyl versie op de wereld losgelaten.
Zolang hoefden wij niet te wachten, de naald ging op de 12" en slome loodzware dubstep beats vulden The Blue Room.
De zware bassen stelden de speakers danig op de proef.
  

Hier wordt het stof ook uit jouw speakers geblazen met de tracks Torodial en Shifted:
https://www.youtube.com/watch?v=YMOhrfFqRmM
https://www.youtube.com/watch?v=7pkEi1eiAVo 
Meer info over deze dubstep knaller:
https://duploc.bandcamp.com/album/duploc012-artroniks

Peter bracht op mijn verzoek de LP Aphrica van Klaus Schulze, Rainer Bloss en Ernst Fuchs uit 1984 mee.
Ik kende die niet, het zou een verschrikkelijk slechte plaat zijn!
Toch wou ik deze rariteit in Schulzes oeuvre eens beluisteren, het zal echter bij die ene keer blijven..
Het lijkt erop dat Schulze & Bloss in een dronken bui wat aan hun synths zaten te friemelen en de ingeving hadden: We rapen een dronkenlap van de straat en laten die maar wat meekwelen.
"Corvis Christi" omschrijft het professioneler en kan ik helemaal bijtreden:


Dit album is een echt voorbeeld van een rariteit, zowel qua kwaliteit als verkrijgbaarheid. Het is een dubieus samenwerkingsverband tussen Klaus Schulze, Rainer Bloss en Ernst Fuchs. Die laatste is een bijzondere kunstenaar, die daarnaast ook nog eens schilder en architect is. Blijkbaar denkt Ernst ook dat hij kan zingen, aangezien zijn stem over het gehele album te horen is.
De muziek is een aaneenschakeling van wazige elektronische, experimentele pogingen om intellectueel, avant-gardistisch en interessant over te komen, echter is het gewoon gepruts wat hier te horen valt. Gooi daar die stem van Ernst Fuchs overheen, en het resultaat is nog beroerder. Op een gegeven moment moest ik gewoon lachen bij "Brothers and Sisters", als Ernst opeens op een heel druilerige manier "nanananana" gaat zingen. 
http://www.musicmeter.nl/album/133002 

Het ding staat op integraal op YouTube...
https://www.youtube.com/watch?v=GS5owKKx1Nw 
https://www.youtube.com/watch?v=LZhTppVZfiI 
https://www.youtube.com/watch?v=aNqRXpt_KsA 
De LP werd in 1984 door Inteam uitgebracht en kreeg enkel als bootleg een rerelease op cd.
https://www.discogs.com/Ernst-Fuchs-Klaus-Schulze-Rainer-Bloss-Aphrica/release/317989

Serge Devadder was één van de performers op de vierde Cosmic Night:
http://luisterpost.blogspot.be/2016_03_01_archive.html#.VvPz5750zIc 
Ik schafte me daar Cambrian uit 2014 aan.
https://www.youtube.com/watch?v=pdjckE_buPc 

Na The Shape of Solitude uit 1999, zijn samenwerking met Vidna Obmana, is dit pas zijn tweede cd.
Cambrian is een ambient soundscape die tot stand kwam door gebruik van synthesizers en elektrische gitaar.
Het album werd opgenomen tussen 1992 en 2014.
Deze man neemt zijn tijd, zoveel is duidelijk.
En dat is wat de luisteraar ook best doet voor dit schijfje want we hebben hier te maken met een bijzonder album dat luisterbeurt na luisterbeurt blijft intrigeren.
Momenteel, bij het schrijven van dit verslag vertoeft de cd in repeat modus in mijn muziekinstallatie.

Dit is waarlijk een "travelling without moving" belevenis, geen zweverij, eerder sfeervolle en inventieve ambientmuziek waarmee u zich zo verplaatst naar verre warme vochtige oerbossen.
Devadder weet het gebruik van samples perfect te doseren, over ieder detail lijkt nagedacht, qua sfeer en geluid leunt zijn werk aan bij de vroegere Robert Rich.

Een bespreking door Maarten Schermer in Gonzo (circus):
https://www.gonzocircus.com/cambrian/
Vorig jaar werd de cd al onder de loep genomen op de bevriende luisteravondgroep Een Kreun tussen Quark en Cluster van "partner in crime" Joost:
http://eenkreuntussenquarkencluster.blogspot.be/2015/08/kqc-15-11-juni-2015.html
Enkele tracks:
Meeting Infinity On The Riemann Sphere:
https://www.youtube.com/watch?v=NA9PGcW-pYM
As The Last Trilobite Passes Away:
https://www.youtube.com/watch?v=8n7DaOASui8 
Nadir is een schitterende track op de verzamelaar Euphony 1, maar staat helaas niet op de cd, wel op YouTube: 
https://www.youtube.com/watch?v=lew1GPzrLgQ 
https://www.discogs.com/Various-Euphony-1/release/1752022 


Isidore Genois gooide het roer in overtreffende trap over met Mouldy Old Dough, een hitje van Lieutenant Pigeon.
Een maf Brits bandje samengesteld uit drie kerels én de moeder van bandlid Rob Woodward.laughing
De hilarische clip uit 1972, met mama Woodward "honky-tonk gewijs" op de piano:
https://www.youtube.com/watch?v=aO5GWJJP3FM&spfreload=10 

Op de gelijknamige LP uit 1973 staat ook het experimentele Opus 300 (https://www.youtube.com/watch?v=K3GNPi2vE-4) en dat is de aanleiding dat die rare kwieten gedraaid werden.
Rob Woodward wou reeds lang een uitgebreide gelijkaardige track opnemen en 28 jaar later kwam in 2001, zonder de hulp van mama, Opus 400 uit.
Aan een beschrijving ga ik me niet wagen maar het klinkt als "Captain Beefheart meets Frank Zappa meets The Residents meets Monty Python".
Speciaal voor Patsker vermeld ik ook nog even Renaldo And The Loaf!
Tijd om de volledige single te beluisteren was er niet maar geen nood, de ongein van de eeuwige pubers staat op YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=Lb1GFSHpow8 
Enkele commentaren uit de muziekwereld: 
  • "Possibly the most bizarre piece of music ever to emerge from a recording studio." - Adrian Curtis - London Evening Standard. 
  • "Impossible to categorise." - Chris Tarrant 
  • "Pure designer music." - Roger Lomas 
  • "Definitely not for the unimaginative!" - Des Dyer 'Jigsaw'
Er wordt verteld dat dit bizarre muziekstuk met zijn 35 minuten de langste single ooit zou zijn... Ze dwalen, die eer is uiteraard weggelegd voor Blue Room (39:57 minuten!) van The Orb uit 1992, dé reden dat ik bij de inrichting van dit luisterhok in 2002 plots nogal veel blauwe verf nodig had.wink
https://en.wikipedia.org/wiki/Blue_Room_%28The_Orb_song%29 

Het was blijkbaar nog niet grappig genoeg want daar klonk plots een zingende non die zowaar The Sound Of Music soundtrack floot.
https://www.discogs.com/Sister-Jean-with-Orchestra-The-Fabulous-Whistling-Nun-presents-the-Sound-of-Music/release/7074217
Sister Jean P.M. floot haar deuntjes in het gezegende jaar des heren 1960.
YouTube kent haar niet, in dit "whistling paradise" staat er een stream:
http://www.whistlingrecords.net/LP/index.htm 
Of hier:
http://www.basichipdigitaloddio.com/365/index_6.htm 
 
Isidore sloot af met See See Rider uit 1958 van Jimmy Smith uit het op Blue Note verschenen Home Cookin'.
https://en.wikipedia.org/wiki/Home_Cookin'_%28album%29 
Hier kan je onder de Maan eens luisteren:
https://www.youtube.com/watch?v=G4zDXks86EQ 
Smith is een jazz muzikant die vooral bekend is van zijn prestaties op het Hammond B-3 elektrisch orgel.
De man bracht onnoemelijk veel albums uit, meer info:
https://en.wikipedia.org/wiki/Jimmy_Smith_%28musician%29


En dan was het tijd voor de klassieker!
Patsker had een experimentele LP uit 1966 meegebracht.
Drone; Two Fragments From Apocalypse; Water Music van de Amerikaanse pionier Tod Dockstader.
Met zo een songtitels was onze aandacht direct getrokken.
De LP werd in 2014 heruitgebracht door Doxy, een Italiaans label, gespecialiseerd in het heruitbrengen van muziek op vinyl.
https://www.youtube.com/watch?v=ZebcXz_3E5Q 


Origineel werd de muziek opgenomen tussen 1961 en 1963.
Meer dan een halve eeuw oud dus, maar wat een geluid, een brute musique concrète explosie, een waar genot voor de liefhebbers van experimentele vintage stuff uit de pioniersjaren van de elektronische muziek.
Dockstader overleed vorig jaar op 82-jarige leeftijd, meer info over de man:
http://dockstader.info/ 
https://en.wikipedia.org/wiki/Tod_Dockstader
Enkele geluidsfragmenten voor de liefhebbers:
Apocalypse part II (1961):
https://www.youtube.com/watch?v=vfutkYDPkEI&list=PLDaF-JopNzRlUxflVOBIGixmygxv4ITxe&index=2 
Water Music: Part Three (1963):
https://www.youtube.com/watch?v=ZebcXz_3E5Q 

De 81ste (zeer elektronische) luistersessie zat erop.
Op mijn concertagenda staat het volgende met stipt aangeduid:

More Music in het Brugse Concertgebouw (06-09 april):
http://www.moremusicfestival.be/2016/home_nl.asp 
Ha'Fest, het festival van de Gentse Handelsbeurs (11-14 mei):
http://www.handelsbeurs.be/nl/formats-and-festivals/detail/hafest 
Het Gentse kunstenfestival TUMULTINGENT / TIG#4 loopt momenteel.
In dat kader resideert Icarus Records in Gouvernement.
https://www.facebook.com/events/731486673653949/ 
Onder andere Find Hope In Darkness en Kevin Verwijmeren treden er zaterdag 26/03 op.
Ik zag hun concerten bij de voorstelling van Verwijmerens recentste cd in het S.M.A.K. en kan beamen dat dit een aanrader is.
Een recensie van die avond:
http://www.tumult.fm/node/2644  

Antelias Musical Terveisiä

Bakerman