zondag 17 december 2017

Luisteravond 91 ~ November 2017

Een winderige herfstavond ideaal geschikt voor een donker sfeerplaatje dus startte ik de luisterbijeenkomst met 39 Mysterions van Audela.
Het mysterie omtrent dit project is dat er nog steeds niet geweten is wie hier achter zit, enkel dat ene Joost Carpentier de mastering deed...
In 2007 uitgebracht door Plague Recordings, een review is te lezen door iemand die zich Buchla noemt, die heeft het over deep blue gasses exploded from the fireball... 
https://www.discogs.com/Audela-39-Mysterions/release/966082
39 Mysterions is een drone ambient-trip van ruim 51 minuten, ik liet daarvan de eerste 10 minuten horen voordat de, deze keer toch, atypische metalproloog begon.


Stefaan bracht Hiss Spun van de Amerikaanse Chelsea Wolf mee.
Haar vijfde is er één met een stevige metal insteek, mede door de samenwerking met Queen Of The Stone Age gitarist Troy Van Leeuwen.
Op de derde track Vex komt Isis zanger Aaron Turner even meebrullen, het album is integraal te beluisteren op Bandcamp:
https://chelseawolfe.bandcamp.com/album/hiss-spun
Een review is hier te lezen:
http://www.dansendeberen.be/2017/09/21/chelsea-wolfe-hiss-spun-%E2%98%85%E2%98%85%E2%98%85%E2%98%85%C2%BD-gevangen-vrije-omgeving/ 

Patsker liet ons kennis maken met FÄR, een Belgische band die begin dit jaar de veelbelovende single Shot de wereld in stuurde.
https://www.youtube.com/watch?v=IKHLqULE2NQ 
FÄR is afgeleid van het Zweedse woord voor kleur, färg.
Daarmee wordt je echter op een verkeerd been gezet want hun aardedonkere muziek is van iedere kleurige frivoliteit onttrokken. 
Na hun titelloze debuut dat begin 2016 verscheen is er nu hun debuut album Salute.
De eerste release op Circuits, een dochter van Consouling Sounds en uitgebracht op vrijdag 13 oktober...
De combinatie van An-Sofie De Meyer's donkere vocalen en de grimmige elektronica van Tim De Gieter maken dit album tot een must-have voor al wie houdt van duistere melancholische popsongs, enkele reviews:
http://www.indiestyle.be/album-reviews/over-de-ikea-factor-van-far-op-debuut-salute 
http://www.dansendeberen.be/2017/10/13/far-salute-laat-je-verdrinken-in-het-zwartste-bad-aan-elektronica-dat-je-in-ons-belgenland-kunt-vinden/
Te beluisteren op Bandcamp: 
https://musicfar.bandcamp.com/album/salute-2

Patsker had ook nog een "metal soundscape" mee gebracht van de Russische band Below The Sun.
De bandleden noemen zichzelf Lightspeed, Quasar, Vacuum en Void en vanuit hun Siberische thuisstad Krasnoyarsk hebben ze dit jaar hun tweede album Alien World op de mensenwereld losgelaten.
Het is een conceptalbum geworden dat gebaseerd is op de sciencefictionroman Solaris uit 1961 van de Poolse schrijver Stanislav Lem.
Metal is een te eng keurslijf om hun muziek te beschrijven.
Op Alien World wordt een verhaal vertelt waar af en toe de gitaren aan banden worden gelegd om een ambient klanktapijt te weven.
De tracks Blind Ocean, Dried Shadows en In Memories beginnen telkens met een knap staaltje ambient, vooral als je weet dat er geen synths werden gebruikt maar enkel gebruik werd gemaakt van effectpedalen.
Het Zweedse Temple Of Torturous bracht dit uit en hier is het album integraal te beluisteren en aan te kopen:
https://belowthesundoom.bandcamp.com/album/alien-world 
Een uitgebreide review:
https://distortedsoundmag.com/album-review-alien-world-below-the-sun/ 

Johan Geens aka Venja had, naast het organiseren van het elektronische muziekfestival B-Wave, tijd over om die te besteden in het gezelschap van zijn synths.
Die tijd was goed besteed, het resultaat is <G.U> wat voor Galactic Underground staat.
Laat je niet misleiden, met underground music heeft dit niets te maken, met superbe ambient des te meer, dit is zonder twijfel Geens zijn meest volwassen album.


Onder andere door de bijdragen van de Amerikaan Robert Rich, de Noor Erik Wøllo en de Oekraïense Roksana Vikaluk overstijgt dit album de doorsnee EM uitgave ruimschoots.
http://www.venja.com/site/g-u/ 
https://robertrich.com/ 
http://wollo.com/home.htm 
http://www.roksana.com.pl/
Vorig jaar was de indrukwekkende stem van Roksana Vikaluk al opgevallen tijdens haar bijdrage aan het concert van Spyra op B-Wave 2016, de vergelijking met Lisa Gerhard werd dan ook reeds gemaakt.
http://luisterpost.blogspot.be/2016/11/b-wave-festival-2016.html#.Wie-_OeDPXQ 
Aan de recensie van Dark Entries heb ik niets toe te voegen:
http://www.darkentries.be/nl/recensies/galactic-underground-g-u/
Het in een bijzonder mooie hoes verpakte hebbeding (6-panel dvd style digipak met 3D print met bril en poster) kreeg onderdak op het Wool-E-Disc label als vijfde deel van het Belgian NeuMusic verhaal.
Slechts €15 voor deze hoogvlieger van de Belgische ambient muziek, hier deels te beluisteren maar wel integraal aan te kopen:
https://wool-e-tapes.bandcamp.com/album/wed020-gu

Ik schafte mijn exemplaar aan op de vijfde editie van B-Wave dat plaats had op 18 november in het vertrouwde CC Muze van Heusden-Zolder.
Tijdsgebrek weerhield mij ervan om een verslag te schrijven van die dag maar iemand anders deed dit in mijn plaats, wel vreemd dat die kerel met geen woord rept over het uitgebreide aanbod van lekkere streekbieren in Café De Muze... de volgende editie vindt plaats op 1/12/2018, dan schrijf ik toch zelf iets.
https://damusic.be/live/b-wave-festival-de-b-van-beleving-3625.html

Die dag waren de Zweden van Carbon Based Liveforms de headliner.
Die mannen drinken graag een biertje en ze hadden een aanhang meegebracht die naar ik me herinner vooral bestond uit kortgerokte dames die net niet hun slipje op het podium gooiden... net niet.
Er staan fragmenten van hun set online, we bekeken MOS6581, de track dateert reeds uit 2003 en stond op hun doorbraak cd Hydroponic Garden.
https://www.youtube.com/watch?v=IBFgpnZ8JHU
Tweede fragment was Photosynthesis uit World Of Sleepers (2006).
https://www.youtube.com/watch?v=CfzSAIywJgI 
De live versies weken amper af van de studio versies, het live gehalte was dus  beperkt.

Isidore Genois reageerde erop door 40 jaar terug in de tijd te gaan met Lunar Sea van Camel die hij onlangs op Youtube zag.
Heel knappe opname uit de tijd dat kappers barre tijden beleefden, let vooral op het live aspect:
https://www.youtube.com/watch?v=TakazuzJVPc

Dit fragment maakt deel uit van de DVD Moondances - Camel Live 1976-1977.
Meer info:
http://www.progwereld.org/cms/dvd/camel-moondances/ 
https://www.discogs.com/Camel-Moondances/release/5046507 
Pieter had wel interesse, ik heb eens rondgekeken en dit lijkt me de beste prijs:
https://www.discogs.com/sell/item/148251745 


Joost speelde, tijdens zijn luisteravond onlangs, de eerste cd van de dubbelaar Transmission Fields van Wintersilence, dat zijn Mathias Grassow en vrienden.
http://eenkreuntussenquarkencluster.blogspot.be/2017/10/kqc29-van-4-oktober-2017.html 


Deze avond liet hij enkele tracks horen uit de tweede cd.
Geen hapklare brok, een album dat je koopt "op de groei", het Italiaanse Weird Amplexus label bracht dit uit in 2004.
https://www.discogs.com/Wintersilence-Transmission-Fields/release/604979
Voor deze muziek dien je even de tijd te nemen.
Een boeiend album dat zeker onze aandacht waard is.
Deze fusion van tribale ritmes, etnische ambient, akoestische geluiden, elektronische sounds, field recordings en schreeuwerige, ondoorgrondelijke gezangen is hier integraal te beluisteren:
https://mathiasgrassow.bandcamp.com/album/2004-transmission-fields

Pieter liet ons in primeur een interessante track horen voor zijn Music For Installations project.
http://www.musicforinstallations.com/ 
De werktitel is Tribute for Pierre Henry... 
Ook voor een ander project had hij muziek mee die wij als eerste te horen kregen, dit zou als titel Fractions of Unity krijgen, die track kon zowaar wedijveren met het beste van Underworld, wordt vervolgd...met een fysieke release?
 
Christophe Ywaska aka Teleferick bracht begin 2017 Sixteen frames (2003​-​2013) uit als digitale download.
Die is nu als fysieke uitgave gereleased op het Britse limited edition label Whitelabrecs.
Stefaan had die reeds in huis gehaald en was zo goed deze mee te brengen.
Enkele reviews:

Luminous Dash

Sixteen Frames (2003​-​2013) biedt een mysterieuze inkijk in het brein van Christophe Ywaska aka teleferick, Bruggeling en collega radiomaker bij Klankschap. Geen hapklare songs, eerder intimistische schetsen gezien vanuit een abstract ambient-landschap. Gedurende de jaren maakten we reeds kennis met zijn extreem verfijnd en avontuurlijk radioprogramma op Villa Bota. Zo eveneens ingenieus zijn de verzamelde tracks via Bandcamp. Geen voer voor ieder moment van de dag, je dient er voor te gaan zitten met een leeggemaakt hoofd. Dan betovert de muziek maximaal, het liefst te degusteren via hoofdtelefoon. Onthaastingsvoer allerminst, warmte gecombineerd met verantwoorde hersengymnastiek en dit op en top.



Gonzocircus                                                                                                                  

Zestien beelden per seconde, dat is de snelheid waarop films in het begin van de filmgeschiedenis werden gemaakt en vertoond. Dat Teleferick precies zestien beelden uit zijn muzikale productie van 2003 tot en met 2013 heeft gelicht is misschien toeval -maar waarom noemt hij het dan 'frames'? Je zou kunnen stellen dat de composities kleine klankplaatjes zijn, auditieve vignetten. Teleferick – het alias van Christophe Ywaska uit Brugge – werkt met elektronische geluiden en (samples van) akoestische klanken, fragmentarisch en in loops gelegd. Loops van stemmen, strijkers, tikkende gruizige elektronica, een stukje gitaarspel, noem maar op, vormen voor veel van de composities de basis, waar Teleferick andere, kleine geluiden aan toevoegt. Zo compact als de nummers zijn, zo beperkt houdt hij daarbij het aantal elementen per compositie. Verschillende elektronische klanken en pulsen maken een ritmisch nummer ('Dose in matter'), en andere keer zorgt vinylgekraak voor een ritme en elektronica voor een eenvoudige melodie ('The Long Distance'). In ‘Klarf’ zijn het onder andere geloopte operastemmen, die vertraagd en vervormd raken. Soms neigt het resultaat naar abstracte sfeerschetsen, elders creëert de muzikant kleine melodietjes. Als iets opvalt in de dwarsdoorsnede uit tien jaar, die Teleferick hier presenteert, is dat bij alle variatie zijn werkwijze al die tijd behoorlijk consistent is geweest. Een heel aangenaam album, dat 'Sixteen Frames', vol kleine verrassinkjes.

Klara Late Night besteedde begin dit jaar eveneens aandacht aan deze release in een uitzending met uitsluitend Belgische artiesten:
https://www.mixcloud.com/mixtuur/late-night-shift-19-01-2017/
Ik maak geen eindejaarslijstjes van de in 2017 verschenen albums maar indien ik het zou doen dan stond deze Sixteen frames (2003​-​2013) bovenaan.
Nog niet uitverkocht, wie nog iets zoekt voor onder de kerstboom... niet twijfelen, gelimiteerd nietwaar:
https://whitelabrecs.bandcamp.com/album/sixteen-frames 

Dat Ywaska nog meer noten op zijn kabelbaan heeft staan bewees hij door dit jaar nog twee interessante EP's uit te brengen.
The aftermath rewarded me with its purest form of anticipation dat hier reeds in maart aan bod kwam:
http://luisterpost.blogspot.be/2017/03/#.WikLoOeDPXQ 
https://teleferick.bandcamp.com/album/the-aftermath-rewarded-me-with-its-purest-form-of-anticipation 
En in oktober verscheen deze aan de Franse beeldhouwster Camille Claudel opgedragen EP :
https://teleferick.bandcamp.com/album/camille

Stefaan bracht ook steengoede techno mee van de Berlijner Rødhåd.
Die heeft nu, na de laatste jaren een resem EP's te hebben uitgebracht, Anxious op ons los gelaten, zijn eerste volwaardig album.
https://www.discogs.com/R%C3%B8dh%C3%A5d-Anxious/master/1260129 
Wie Blade Runner 2049 heeft gezien zal hier wel bepaalde klanken herkennen, heeft Hans Zimmer hulp gekregen van deze landgenoot?
Ik ben niet de enige die de vergelijking maakt:
https://www.xlr8r.com/reviews/2017/10/rodhad-anxious/ 


Het label waarop dit album verscheen heet dan ook nog eens Dystopian...
Wie ook wie heeft beïnvloed, Anxious is de techno plaat van 2017!
Voor hoofd en benen, alle 10 goed en op Youtube:
Unleashhttps://www.youtube.com/watch?v=ctg9mHMqkK0&list=RDctg9mHMqkK0&t=4 
Withheld Walkhttps://www.youtube.com/watch?v=J0kuexufphQ 
Escapehttps://www.youtube.com/watch?v=1WHsoKdsC8k 
Brief Respite: https://www.youtube.com/watch?v=sLD02z5exuw
Awash: https://www.youtube.com/watch?v=hGrUCqeas-A
Glimmer Of Light: https://www.youtube.com/watch?v=BRXfVwJXkqo
Target Line: https://www.youtube.com/watch?v=NcjcfUQ8iHw
Bursthttps://www.youtube.com/watch?v=K4psj2UppN4
Left Behind: https://www.youtube.com/watch?v=N6ukTBY4Vks
Cast A Shadow: https://www.youtube.com/watch?v=SB3-z3fU6Go

Isidore Genois zorgde voor een luchtigere toon door ons enkele deuntjes van een Duitse pornokoning te laten horen.
Treed binnen in de wereld van Klaus Harmony:
https://www.youtube.com/watch?v=3TzKdExPqJE 
https://en.wikipedia.org/wiki/Klaus_Harmony 
We hadden de eer te luisteren naar Wundercrotchen: https://klausharmony.bandcamp.com/track/wundercrotchen
En ook Gay Showers Punch up Montage kreeg een flinke luisterbeurt!
https://klausharmony.bandcamp.com/track/gay-showers-punch-up-montage-2 

Beide tracks staan op de verzamelaar The Mozart of Porn en die staat samen met de rest van zijn oeuvre op Bandcamp:
https://klausharmony.bandcamp.com/

Mistral was een Nederlands studioproject dat eind jaren zeventig enkele hitjes had.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mistral_(band) 
Isidore liet ons het zwoele Starship 109 horen, de vorige 108 hield hij halsstarrig voor zichzelf:
https://www.youtube.com/watch?v=v1M55Ux6oUQ
Hun ander hitje Jamie zorgde nogal wat ophef wegens parende insecten op het podium...https://www.youtube.com/watch?v=cRk_I7vXy8k 
Ik meen dat er ook nog iets uit de soundtrack van Manfred Hubler & Sigfried Schwab voor de natuurfilm Vampyros Lesbos uit 1971 werd gespeeld...https://www.youtube.com/watch?v=mILycRppXZk
https://www.youtube.com/watch?v=sGwDaOknv60
Liever de volledige soundtrack: 
https://www.youtube.com/watch?v=kZW7W_S8RiE 
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=0BY9l_ybBXU
Maar jullie zitten uiteraard likkebaardend te wachten op dit:
https://www.youtube.com/watch?v=-e2bT0VJ-uk


Peter had een tas vol vinyl mee, de eerste die aan de beurt kwam was Nick Mason, die we kennen als drummer en stichtend lid van Pink Floyd.
Nick Mason's Fictitious Sports is een bijzondere LP uit 1981, we luisterden naar enkele tracks van de B-kant.
https://www.discogs.com/Nick-Mason-Nick-Masons-Fictitious-Sports/release/1186483 
Vooral I'm A Mineralist gezongen door Robert Wyatt is een opmerkelijke track met een serieuze hoek af:
"Erik Satie gets my rocks off, Cage is a dream. Phillip Glass is a Mineralist to the extreme."https://www.youtube.com/watch?v=JADPCcpUbu0 

Patsker gooide er The Assassination Of Julius Caesar van Ulver ‎achteraan.
De Noorse wolven zijn gedurende de jaren weg geëvolueerd van hun black metal roots, tegenwoordig klinken ze bij momenten meer als een eighties synth band.
Wat niet wil zeggen dat het hier om lichtvoetige popsongs gaat, luister zelf maar:
https://www.youtube.com/watch?v=FPewKGoPhHA
Wie minder tijd heeft, de track Rolling Stone:
https://www.youtube.com/watch?v=gaCBkv_2Ht4 
Deze review biedt een mooie beschrijving:
https://ragherrie.com/cd-recensie/2017/ulver-the-assassination-of-julius-ceasar/
<-- Het was een uitstekende wine pairing met deze Villányi Cabernet Sauvignon Classicus!


Peter haalde de LP van Tomorrow The Rain Will Fall Upwards uit zijn tas.
Hun Wreck His Days klinkt als een plaat van Gong uit de seventies maar het album stamt wel degelijk uit 2016.
https://www.discogs.com/Tomorrow-The-Rain-Will-Fall-Upwards-Wreck-His-Days/release/8914797 
De opener van de B-kant, ...And I Tried So Hard:
https://www.youtube.com/watch?v=vO04u2-CdOk
Een bijzondere LP, een verrassende eclectische luisterervaring, zeven tracks, zeven stijlen.
De tekst op hun Bandcamp page maakt wel één en ander duidelijk.
https://blackesteverblack.bandcamp.com/album/wreck-his-days
Een review door Resident Advisor:
https://www.residentadvisor.net/reviews/19604

Joost Carpentier brengt onder de moniker Dreun begin 2018 een 4-dubbele box uit met 23 tracks.
Ik heb die reeds een paar keer volledig beluisterd en het is een geweldige collectie drone en dark ambient geworden, deze avond liet ik één track horen.
Twee trailers om in de mood te komen:
https://www.youtube.com/watch?v=zc3PnLDaNqw 
https://www.youtube.com/watch?v=R_LzIoaHaTE 
https://belgianneumusik.bandcamp.com/album/wed022-10111
Op de volgende luisteravond in januari meer hierover.

Voor dat de klassieker er aan kwam wou Peter nog wat vinyl draaien, vijf stuks welteverstaan!
Hij bracht ons naar Polen met een release op het Monotype Records.
De dubbel LP Hand That heals / Hand That Bites van de Poolse Aleksandra Grünholz aka We Will Fail zit in een prachtige hoes die door de muzikante zelf ontworpen is.
https://www.discogs.com/We-Will-Fail-Hand-That-heals-Hand-That-Bites/master/1024650 
De muziek zelf is een allegaartje van stijlen dat nooit verveelt, ambient, noise, techno, glitch... ik hoorde er af en toe The Black Dog in.
Een knisperende luisterervaring:
https://monotyperec.bandcamp.com/album/we-will-fail-hand-that-heals-hand-that-bites
De review:  
https://www.cyclicdefrost.com/2016/01/we-will-fail-hand-that-heals-hand-that-bites-monotype-rec/

David Johansson is de gitarist en zanger van de Zweedse metal band Kongh, daarnaast maakt hij de laatste jaren ook deel uit van de live bezetting van Cult Of Luna.
Diezelfde Johansson sloeg in 2012 een totaal andere richting in. 
Onder de moniker Oscillotron bracht hij het elektronisch album Eclipse uit en in 2016 deed hij dit nog eens over met het dark ambient album Cataclysm.
https://www.discogs.com/artist/2727946-Oscillotron
Deze avond werd de naald op de A kant van Eclipse gelegd.
Dit is de betere horror soundtrack, de man is duidelijk een fan van Italiaanse horrorfilms en de films en soundtracks van John Carpenter, vroege Tangerine Dream hoor ik er bij momenten ook wel in.
Luister zelf maar:
https://oscillotron.bandcamp.com/album/eclipse
Een review:
http://www.disagreement.net/reviews/oscillotron_eclipse.html
 
De geschiedenis leert ons dat de gevolgen niet altijd plezant zijn als Duitsers zich met chemie bezig houden, maar Martin Fuhs, die zijn project Seconds in Formaldehyde doopte mag er best wezen.
Na een resem Cdr's bracht hij in 2009 de LP A Shiver In Red uit.
https://www.discogs.com/Seconds-In-Formaldehyde-A-Shiver-In-Red/release/2030249 
Het donkere plaatje kreeg onderdak bij het ondertussen opgedoekte Droehnhaus label waar hij zich in het gezelschap bevond van gezellige jongens zoals de Nederlandse satanische black metal clubjes Wolfsduister en Mountain Witch.
Hier te beluisteren:
https://secondsinformaldehyde.bandcamp.com/album/a-shiver-in-red
Fuhs zijn muziek doet mij aan de gelaagde ambient van Bvdub denken.
Meer info en reviews:
http://www.secondsinformaldehyde.com/ashiver.html 
http://www.waterscape.de/index2.html

Het Amerikaanse label uit San Francisco Dark Entries maakt vooral faam met het uitbrengen van oude en vergeten opnames.
Zoals Candida Cosmica uit 1973-1975 van Patrick Cowley & Candida Royalle.
Sinds 2016 eindelijk verkrijgbaar op vinyl, en maar goed ook want dit is echt een hebbeding.
https://www.discogs.com/Patrick-Cowley-Candida-Royalle-Candida-Cosmica/release/9027306 


Cowley is bekend geworden door zijn samenwerking met "discoqueen" Sylvester en vooral door deze mega hit You Make Me Feel (Mighty Real):
https://www.youtube.com/watch?v=Lhlk-H4nXoA
Candida Cosmica is andere koek, een fascinerende compilatie van (muzikale) opnames dat Cowley maakte met de porno actrice Candice Vadala.
Enkele tracks staan op Youtube:
Candida Cosmica:
https://www.youtube.com/watch?v=ZRN0WwtWwGs&t=302s 
Shimmering (Where Am I?):
https://www.youtube.com/watch?v=4A2TWZiT1Fk&t=314s
Tantum Ergo:
https://www.youtube.com/watch?v=d1dgkem_458 
Een review is hier te lezen:
https://www.cyclicdefrost.com/2016/11/patrick-cowley-candida-royalle-candida-cosmica-dark-entries/
Wie zich verder wil verdiepen in Cowley zijn levenswandel:
http://webs.advance.com.ar/dheinz/Patrick%20Cowley1.htm
Deze uitsmijter nog... Hey little creep, what you think you're doing.
https://www.youtube.com/watch?v=ggRev3jcnkc&t=332s 

De laatste LP dat Peter de groep in gooide was er eentje met Japanse krautrock van Minami Deutsch op het Guruguru Brain Records.
http://minamideutsch.tumblr.com/ 
De helft van Can is reeds vertrokken naar de eeuwige krautvelden maar hun geest leeft duidelijk verder bij dit langharig Japans tuig, luister zelf maar, hun gelijknamig album staat integraal online:
https://gurugurubrain.bandcamp.com/album/minami-deutsch
https://www.youtube.com/watch?v=OileUSR5esQ
Het 24e muzikale item dat deze avond aan bod kwam was de klassieker.
Op het eerder in dit verslag vermelde B-Wave Festival was er een in memoriam voor Klaus Hoffmann-Hoock, de man is onlangs op 66-jarige leeftijd bezweken aan een nierfalen.
http://progressiverockcentral.com/en/2017/10/24/klaus-hoffmann-hoock-dies-at-66/ 
Hiernaast een foto van zijn concert met Udo Hanten op B-Wave in 2014.
Meer info over de man:
http://www.mindala.de/history/

De afsluiter van deze avond was dan ook gereserveerd voor Music For Paradise van Hoffmann-Hoock's Mind Over Matter:
https://www.discogs.com/Mind-Over-Matter-Music-For-Paradise/release/220342
Uitgebracht in 1987 op het door Klaus Schulze opgerichte Innovative Communication en in 1991 op CD gereleased met 2 extra tracks.
Een deel van deze versie werd beluisterd.
Music For Paradise schijnt een meditatieve plaat te zijn maar het kleffe new-age label zou ik er toch niet op kleven, luister zelf en geniet van deze tijdloze muziek:
Paradise:
https://www.youtube.com/watch?v=WEiTTNlVoGI
The End Of Time
https://www.youtube.com/watch?v=uAOJBU9hqg8
Kandy Sweets:
https://www.youtube.com/watch?v=uDREcaDWs3E
The Silence:
https://www.youtube.com/watch?v=ZPnXrJ6eYME 
Ganga - The Live Version (live opgenomen in Antwerpen 1989):
https://www.youtube.com/watch?v=ieZC_AvbN6Y
North Star:
https://www.youtube.com/watch?v=lgxiLnCxbJo
Tot slot een review:
http://www.fondsound.com/mind-over-matter-music-for-paradise-1987/


Antelias Musical Terveisiä 

Bakerman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten